http://arianjanam.blogfa.com/post/18

پسرم آرین در 14 فروردین 92 بود که به جمع خانواده ما پیوست و با امدنش زندگی دوباره ای به ما بخشید میلاد تو شیرین ترین بهانه ایست که می توان با آن به رنج ها ی زندگی هم دل بست و در میان این روزهای شتابزده عاشقانه تر زیست                                                         &nb...

در اولین عید گلم در اصفهان آرین در کنار پسر دایی خوشحالی آرین جیگر در پارک جنگلی میدان امام در راه برگشت از اصفهان تصمیم گرفتیم یه سر به باغ فین کاشان بزنیم از اونجایی که بابایی خسته شده بود آقای راننده پسر ناز مامانی خواست بقیه مسیر خودش برونه تا بابایی یه کمی استراحت کنه     ...

12 شهرویر 92 یعنی در 5 ماهگی آرین  اولین مسافرتشو با رفتن به شمال تجربه کرد قبل از رفتن من نگران این بودم  که نکنه مریض بشه یا بهم خوش نگذره همش برای رفتن دودل بودیم ولی خوشبختانه رفتیم و خیلی هم خوش گذشت ولی آرین توی ماشین همش خواب بود و چیزی از مسافرت نفهمید هر چند در موقع برگشت کمی سرما هم خورد ولی در کل بد نگذشت       ...

آرین وارد 6 ماهگی شده و کم کم توی روروک میشینه اینجا دقیقا 6 ماه و 6 روز است که توی روروکش نشسته ولی خیلی نمیتونه حرکت کنه     ...

در 42 روزگی یعنی پنجشبه 26 اردیبهشت بود که بردیم عکاسی تا برای گرفتن پاسپورت عکس بندازیم عکاس یه چند تایی ازت عکس گرفت تا از بین اینا عکسی را که به دوربین نگاه کردی را انتخاب کنه.بعدش بردیمت پلیس +10 تا اثر انگشت بزنی ولی چون همش دست های کوچولوت توی دهانت بود از انگشت پات برای اثر انگشت استفاده کردیم   ...

ببنید گل پسرم چطوری تو 42روزگی شیشه شیر را خودش تو دستش گرفته   ...

یکماه از زندگی پسر گلم گذشت .در این ماه  پسرم برای اولین بار خندید.و با خندهایش دنیا را به مامانی هدیه دارد     ...

این عکس روز پنجشنبه 22 فروردین یعنی 8 روز بعد از تولدش گرفتیم روزی که چشمای نازشو به دنیای بیرون باز کرد   ...

بابا با یه دسته گل اومد به بیمارستان دلش می زنه تاپ تاپ اما لباش چه خندان بابا که نی نی رو دید داد کوچیکی کشید با فریاد بابا جون مامانی از خواب پرید مامان بزرگ نی نی کناری نشسته بود از خوشحالی اشک توی چشم او نقش بسته بود خاله دایی زن دایی همه نی نی رو دیدند عمو و زن عمو هم بعد اونا رسیدند 　 بابایی شاد و شنگول به همه داد شیرینی خوشحال بودش از اینکه خدا به او داد نی نی یکی دو ساعت گذشت زمان رفتن رسید بابایی یک دل سیر اما نی نی رو ندید گفت مامانی با خنده باید بری به خونه امشبو مامان بزرگ پیش نی نی می مونه بابایی ناراحت شد انداخت پایین سرش را او نمی خواست ترک کنه نی نی کوچکش را ...